Ervaringsverhaal

Isabel – Ik wil zo graag gewoon mee kunnen doen

Ik ben student en kan niet zo actief meedoen met alles zoals mijn ‘gezonde’ studiegenoten. Zij hebben veel meer energie dan ik, waardoor ik vaak leuke activiteiten zoals feestjes moet afzeggen. De onvoorspelbaarheid van mijn ziekte is ook lastig. Zo kan ik me het ene moment redelijk goed voelen, en dan slaat het opeens om en heb ik vreselijke buikpijn. Dan moet ik meteen naar huis. Hierdoor voelt het alsof ik veel mis.

Een griepje gaat weer over, mijn chronische IBD is er altijd. Hierdoor moet ik er altijd rekening mee houden en ben ik er voortdurend mee bezig in mijn hoofd: Is er een wc in de buurt? Heb ik genoeg energie of ben ik te moe? Wat kan ik wel of niet eten? Kan ik wel of beter niet meedoen met drankjes? Alcohol speelt een grote rol bij studenten, maar meedoen kan niet altijd. Daar ben ik vaak verdrietig om, want ik wil heel graag gewoon zijn, net als mijn medestudenten. Ook ben ik wel eens boos: ‘Waarom heb ik dit?’, terwijl ik zo mijn best doe om zo gezond mogelijk te leven.

Het is soms lastig om over mijn toekomst na te denken. Nu studeer ik dan wel, maar blijf ik altijd arbeidsgeschikt of zorgt mijn ziekte er op den duur voor dat ik word afgekeurd? En vindt een eventuele partner mijn rugzak te groot en te lastig om mee te dealen? Ook heb ik al met mijn artsen gesproken over mijn kinderwens. Dan moeten mijn medicijnen worden aangepast, dat vind ik heel spannend, want blijft het dan goed gaan. En ook vind ik het idee lastig dat ik mijn ziekte misschien wel aan mijn kinderen overdraag.

Isabel - Ik wil zo graag gewoon mee kunnen doen

Delen op social media: