Nog net voor de lockdown in maart, keerden tieners met IBD terug van een fantastische reis naar Lapland met Peter Pan Vakantieclub. Voor de meesten was het de eerste vakantie zonder ouders. Een bijzondere ervaring met heel veel sneeuw, sneeuwscooters, iglo’s en de prachtige natuur, én een week met leeftijdsgenoten die allemaal ook Crohn of colitis hebben.
Eline (14), heeft sinds drie jaar colitis ulcerosa. Ze was dolblij dat ze mee mocht naar Lapland. 
‘Met mijn ouders reis ik niet vaak naar bijzondere gebieden, dus ik vond het wel heel leuk om mee te maken.’ Op voorhand vond ze het vliegen spannend, maar toen ze in het vliegtuig zat viel het reuze mee en was het zelfs gezellig.
‘Lapland was heel mooi en de begeleiders waren erg aardig. Het was fijn om met lotgenoten op reis te gaan omdat zij weten wat je meemaakt en dat het niet altijd even makkelijk is. Wanneer iemand zich niet lekker voelde, dan was daar begrip voor en keken we of we iets voor elkaar konden betekenen. Hierdoor was er echt een goede sfeer in de groep.’
Er waren wel vierhonderd rendieren, die we mochten voeren
Het allerleukste vond ze de sneeuwscootertocht en een bezoek aan een rendierbedrijf. ‘Het rendierbedrijf bestond al heel lang. Er waren wel vierhonderd rendieren, die we mochten voeren. De rendierhouder vertelde dat ze het vlees, de vacht en het gewei van de rendieren gebruiken. Het rendiervlees wordt gegeten, van de vacht maken ze bijvoorbeeld dekens en schoenen en van het gewei messen. Het was echt mooi om eens zo’n bedrijf te zien.’
Heimwee had ze gelukkig niet, maar bij terugkomst was het natuurlijk wel heel fijn om haar ouders weer te zien. Twee weken nadat ze terugkwamen bleven vanwege de coronacrisis de vliegtuigen aan de grond. ‘Wat dat betreft hebben we echt heel veel geluk gehad dat we dit mochten meemaken. Het was een onvergetelijke reis, met ervaringen die ik echt meeneem in mijn leven.’
Sanne (16) heeft tweeënhalf jaar de ziekte van Crohn.
‘Ik was heel blij toen ik te horen kreeg dat ik mee mocht naar Lapland, maar vond het ook heel erg spannend. Het was de eerste vakantie zonder mijn ouders en mijn eerste vliegvakantie. Daarnaast kende ik nog niemand uit de groep.’ Gelukkig kwam daar enkele weken voor vertrek verandering in. ‘Op een zaterdagmiddag ontmoette ik de andere jongeren en begeleiders. Tijdens speeddates leerden we elkaar al een beetje kennen, dat was wel fijn.’
Een paar weken later vertrokken ze naar Lapland. ‘Het vliegen viel gelukkig reuze mee. We verbleven in Lapland in een appartementencomplex waar ik met drie anderen een appartement deelde, dat was erg gezellig. Ik heb ook van de anderen geleerd, bijvoorbeeld dat vette vis darmontstekingen kan remmen. Dat wist ik niet, naar gelukkig eten we thuis al wel regelmatig vis.’
De rit met de huskeyslee was het spannendst
Het allerleukste vond ze de sneeuwscootertocht. ‘Ik zat achterop bij Yarno (een begeleider), hij vond het leuk om af en toe heel hard gas te geven, die snelheid was echt heel erg gaaf!’
De rit met de huskeyslee was het spannendst. ‘Ik ben bang voor honden en voor zo’n slee lopen wel zes huskeys. Gelukkig merkte ik al gauw dat ze het liefste door de sneeuw rennen en dat ze dan helemaal geen oog meer voor je hebben. Toen kwam ik echt tot rust en heb ik van de mooie rit kunnen genieten. De reis was echt bijzonder en ik ben de Peter Pan Vakantieclub heel erg dankbaar.’